The WWF is run at a local level by the following offices...

Climate Witness: Marlene Rocha, Brazil

Posté le 18 février 2009

My name is Marlene Rêgo Rocha. I was born and raised in the village of Igarapé do Costa. With around 80 families, the village is located near the margins of the Amazonas River and sees only two seasons throughout the year: winter, when it pours and summer, the dry season.

Mijn naam is Marlene Rêgo Rocha. Ik ben geboren en getogen in het dorp Igarapé do Costa. Er wonen hier ongeveer 80 families. Het dorp ligt in de uiterwaarden van de Amazone rivier en we hebben hier eigenlijk maar twee seizoenen per jaar: winter, met veel regen, en zomer, het droge seizoen.

English | Română | Dutch

In de winter stijgt het waterpeil van de rivier bijna drie meter, waardoor iedereen door het water van elkaar gescheiden wordt. De enige vorm van vervoer is dan een kano of boot. Tijdens de zomer is het wat anders – dan moeten we tot wel drie kilometer lopen om het water van de Amazone te bereiken. Het zijn twee uitersten.

Ik ben 51 jaar oud en ik werk voor de gemeente als een assistent-verpleegster. Ik zorg voor de gezondheid van alle bewoners van het dorp. Ik ben daarmee één van de weinige dorpsbewoners die voor zijn levensonderhoud niet afhankelijk is van de rivier. Er zijn in het dorp maar weinig andere beroepen mogelijk dan visser. We hebben een school, een kliniek en een paar kerken. Wie niet werkt voor één van deze instellingen, is visser van beroep.

Gewassen planten is onze manier van leven

Het verbouwen van voedsel is hier steeds moeilijker geworden sinds het natte seizoen de regio eerder bereikt en ook steeds heviger wordt. Er is simpelweg niet genoeg tijd om alles te planten en te oogsten.

Zo was het niet altijd. Toen ik nog jong was, werkte ik met mijn moeder op het land. We plantten toen cassave en jute. Van de cassave maakten we meel en met het jute verpakkingsmateriaal. We verkochten alle producten hier in onze eigen gemeenschap. Niet alleen onze familie maar ook vele andere families leefden van de verkoop van dez producten.

In de loop van de tijd werd het verbouwen van deze gewassen steeds moeilijker tot het zelfs onmogelijk werd om cassave en jute te verbouwen. Het water van de rivier stijgt te vroeg in het seizoen en veel sneller dan in het verleden.
Als gevolg daarvan, en om toch nog vers verbouwd voedstel te kunnen eten, moet ik al al het gewas planten in de zomer en dan, als de winter komt, alles verplaatsen naar styrofoam bakjes in een opgehoogd stuk grond achter mijn huis. Ik heb bakjes met tomaten, uien, wild mosterdzaad en verschillende medicinale planten zoals kamille en citroengras. Andere noodzakelijke producten moeten worden geïmporteerd vanuit Santarém.

Dieren moeten hoger gelegen grond vinden als het water stijgt

Ons vee is ook gewend geraakt aan het leven volgens het ritme van de overstromingen. In de zomer staan de dieren op de grond, de meesten kunnen los rondlopen. Als de winter nadert, stoppen we ze in houten hokken en verhogen de houten vloer afhankelijk van het waterpeil van de rivier. De kippen zijn er al helemaal aan gewend en hebben rond de bomen hun plekje gevonden. Mijn echtgenoot gooit wat graan op een houten vlonder die hij net onder de kruin van de boom heeft gebouwd. We realiseren ons alleen nog dat de kippen daar wonen als ze naar beneden komen om te eten.

Mijn moeder hield vee tot het jaar 2000 en mijn broer hielp haar daar bij. Maar het werd te duur. Als we het hele jaar door vee moesten houden in Igarapé, dan zouden we een schuur moeten bouwen met een vloer erin die constant verhoogd moet kunnen worden vanwege de veranderingen in het waterpeil van de rivier. Dat betekent ook dat we het vee dan zouden moeten voeren en dat is veel te duur. Het is veel goedkoper om het vee in de nabijgelegen weiden te laten grazen, in de koloniën. Daar kunnen de dieren vrij rondlopen. Vele families uit het dorp bezitten land in de koloniën terwijl anderen in de winter er huur voor betalen. Mijn familie betaalde vroeger ook huur voor een stukje grond in de koloniën, maar de prijzen werden te hoog voor ons en we zagen ons genoodzaakt het vee te verkopen.

Dit jaar heb ik geprobeerd om varkens te houden maar die heb ik ook weer moeten verkopen. Het was gewoon te duur om ze te onderhouden. Ik heb alleen de kippen en de eenden gehouden. In elk geval is het erg belangrijk om met zorg om te gaan met het ritme van de overstromingen. Afgelopen nacht nog regende het veel harder dan we hadden verwacht en zijn er drie jonge eenden verdronken omdat we de steiger niet op tijd omhoog konden kirijgen. Ze waren nog zo jong.

Handvaardigheid als een bron van inkomsten

Ik herinner me dat toen ik jong was mijn moeder met kalebas werkte, samen met andere vrouwen uit het dorp. In die tijd was het gebruikelijk dat terwijl de mannen aan het vissen waren, de vrouwen de kalebassen oogsten, schoonmaakten, droogden, beschilderden en dan verkochten. In deze regio wordt de kalebas veel gebruikt om tacacá te eten, een typisch gerecht uit het noorden. De plant kwam vroeger heel veel voor in Igarapé do Costa, maar is tegenwoordig erg zeldzaam. Ze zijn allemaal weggespoeld door de overstromingen. Als we een nieuwe kalebas willen, moeten we die kopen in Santarém.

Wind beschadigt de woningen

Een andere verandering die we hebben gevoeld is de toename van de kracht van de golven die worden veroorzaakt door de wind. Toen ik nog jong was, kan ik me niet herinneren dat mijn moeder zich zorgen maakten over de kans dat een golf door de vloer van het huis zou komen of het dak van het huis zou trekken. Daar hadden we geen slapeloze nachten van. Er waren toen ook veel bomen en ik geloof dat dat hielp bij het verminderen van de wind.

In 2006 bereikte een enorme vloedgolf ons huis en het water stond wel 30 centimeter hoog in ons huis. Mijn vloer is de hoogste hier en de ondersteunende balken reiken tot wel 2,82 meter hoog. In datzelfde jaar trok een grote golf diverse vloerpanelen los.

Mijn man en ik hadden in voorgaande jaren al gemerkt dat de golven elk jaar sterker worden. Daarom hebben we in 2005 besloten om hoog gras te planten, dat canarana heet, in een poging de kracht van de golven wat te absorberen. Nadat in 2006 onze vloerpanelen waren losgetrokken, hebben we besloten een wat groter stuk land te beplanten. Nu geloof ik wel dat de golven rond ons huis wat minder sterk zijn. We hebben er in elk geval minder last van. Ik geloof wel dat ons ideetje effect heeft. We hebben sindsdien geen schade meer gehad.

Ik wil het dorp niet verlaten. Daarom doe ik al dit werk rond het huis en bereid ik me voor op een beter toekomst voor mezelf en voor mijn zonen. Ik vind het leven hier heerlijk rustig. Het is goed om dicht bij de natuur en dicht bij mijn familie te zijn.

Ik hoop dat ons dorp hier voor altijd kan blijven, precies op deze plek. Daarom moeten we er alles aan doen om hier te kunnen blijven wonen. Ik ben erg gelukkig hier met mijn familie.

Wetenschappelijke beoordeling

Een wetenschappelijke beoordeling door een lid van het Climate Witness Science Advisory Panel is hangende.

This story was translated by a Climate Witness volunteer translator