Climate Witness: Andrea Fabellini, France

Posté le 3 mai 2007

Andrea Fabellini lives in Chamonix Mont Blanc, France, a beautiful little town at the foot of the Mont Blanc, the highest mountain in Western Europe. Since moving there 10 years ago, he has witnessed a dramatic decline in snowfall and other changes in the local environment.

“Er viel geen enkele sneeuw op de hellingen tot december en als er al wat sneeuw viel, dan regende het daarna dagenlang.”

English | 日本語 | Italiano | Español| Русский | Dutch | Română | Deutsch
Mijn naam is Andrea Fabellini, ik ben 35 jaar oud en ik woon in Chamonix in Frankrijk. Ik werk in een prachtig klein stadje aan de voet van de Mont Blanc, de hoogste berg van West-Europa. Ik werk bij de Tweelanden Politie van de Mont Blanc tunnel, en mijn schaarse vrije tijd besteed ik onder andere aan snowboarden en het maken van films.

Goede poedersneeuw in de goede oude tijd
Ik ben oorsponkelijk afkomstig uit de Italiaanse centrale Apennijnen en ik woon al sinds 1996 in Chamonix/Courmayeur (de Italiaanse kant van de Mont Blanc). Toen ik voor het eerst aankwam in Courmayeur, op 19 december 1996, lag er in het dorp een meter sneeuw, met 50 cm poedersneeuw daar bovenop. Het dorp ligt op 1200 meter boven zeeniveau en deze hoeveelheid sneeuw was in de Alpen heel normaal voor die tijd van het jaar.

Een afname in de hoeveelheid sneeuwval
In de loop der jaren hebben we een geleidelijke afname gezien van de hoeveelheid sneeuwval. Normaal gesproken hadden we in het dorp de eerste sneeuwval in november en de temperaturen zakten dienovereenkomstig tot onder het vriespunt. Zelfs in april viel er nog wel sneeuw van enige importantie, tot wel 40 of 50 centimeter, en de pistes sloten pas aan het eind van de maand. En dat terwijl er dan nog voldoende lentesneeuw op lag, zelfs naast de pistes op een hoogte van 1700 meter.

In de 10 jaar dat ik nu in Chamonix woon, heb ik het weer drastisch zien veranderen. In november 2006 was het warm en zonnig, net als in december. Tot 20 december lag er helemaal geen sneeuw op de pistes, tewijl het winterseizoen in Courmayeur normaliter start op 9 december. Het was erg triest om medio december te moeten snowboarden op een streep van harde kunstsneeuw!
Maar dat was nog niet alles. Na de Kerst werd de toch al slechte kwaliteit van de sneeuw nog slechter toen het tot op een hoogte van 2000 meter ging regenen, en dat is echt verre van normaal. Een flinke dot sneeuw begin februari 2007 zorgde ervoor dat de omstandigheden weer normaal werden, maar dat duurde maar een weekje. Het regende dagen achtereen, zelfs tot op hoogten ver boven de 2000 meter, en de sneeuw was helemaal nat en van slechte kwaliteit. Normaliter is maart de beste maand om te skieën, maar in 2007 was het regenachtig en de sneeuwlijn kwam nooit onder de 1800 meter, met natte sneeuw boven de 2000 meter. In april van datzelfde jaar was het erg warm, bijna zomers, en de pistes sloten veel eerder dan normaal, ver voor het reguliere eind van het seizoen, met de slechtste sneeuwlagen die ik ooit heb meegemaakt. In de skigebieden rond Chamonix waren de omstandigheden vergelijkbaar, zo niet erger.

Smeltende permafrost en grondverschuivingen
Naar mijn mening is er nog een ander, nog onbekend fenomeen waar we speciale aandacht aan moeten besteden. Op 9 maart blokkeerde een aardverschuiving met rotsen één van de haarspeldbochten die auto’s tegenkomen op weg naar de ingang van de Mont Blanc Tunnel, aan de Franse kant. Stel je voor: een rotsmassa die begin maart aan de noordkant aan de oppervlakte komt, komt los vanwege het ontbreken van permafrost. Ze vielen me altijd op, die grote groene ijspegels die aan die kliffen hingen, zo kenmerkend, van december tot maart. Maar nu niet meer. Ik heb ze deze hele winter nog niet gezien.

Vroege bloei en onderbroken winterslaap
De schade die ontstaat als gevolg van dit al dan niet cyclische veranderende weerpatroon, en ik hoop dat het cyclisch is, is divers en belangrijk. Ik heb bomen zien bloeien ver voor de gebruikelijke bloeiperiode, soms al eind februari. Dieren worden veel te vroeg in het seizoen wakker uit hun winterslaap en riskeren zo hun leven als de temperaturen weer terugkeren naar de normale waarden voor de tijd van het jaar.

Impact op de lokale ski- en toerismeindustrie
De ski- en snowboardindustrie is erg bezorgd over het stijgen van de sneeuwlijn en er zijn al plaatselijke richtlijnen uitgevaardigd betreffende dit issue. Zo is bijvoorbeeld besloten om de verbeteringen aan de skiliften en kabelbanen onder de 2000 meter (de overgrote meerderheid!) uit te stellen en de daardoor vrijgevallen fondsen te besteden aan plannen om de liften te verplaatsen naar hoger gelegen gebieden.
Vele kleinere vakantieoorden aan de voet van de alpenvalleien, zijn afgelopen winter nooit open gegaan. In de zomermaanden ontdekten bergbeklimmers dat de klassieke route naar de top van de Mont Blanc gesloten was vanwege een gebrek aan sneeuwbruggen over gletsjerspleten.

Klimaatverandering is een serieuze zaak. Winterseizoenen zoals die in 2000-2001 en 1996-1997 leken op de winter die net voorbij is. Het lijkt er niet op dat het een cyclus is; de temperaturen zijn hoger, de sneeuw valt elk jaar in steeds hoger gelegen gebieden en de gletsjers smelten snel, heel erg snel.

Alsjeblieft, kom in actie, op alle niveaus, rapporteer, maak het zichtbaar, stop de vervuiling en verander het ongecontroleerde misbruik van onze natuurlijke grondstoffen. Het klimaat in de Alpen is veranderd. Dat is een feit.

The Snow Must Go On
In december heb ik een videowedstrijd gewonnen die was georganiseerd door National Geographic Adventure, een televisiezender van FOX/SKY. De prijs is een round-the-world vliegticket en een aanbevelingsbrief van FOX. Ik krijg de opdracht mee om een videodagboek bij te houden van alle plekken die ik bezoek, en ik heb er voor gekozen om deze eenmalige kans aan te grijpen om aandacht te vragen voor klimaatverandering.

Het format van mijn reis om de wereld, die gestart is in juli 2007, wordt tot in detail uitgelegd op www.hearo.com/blog en heet ‘The Snow Must Go On’. De bedoeling is om te rapporteren, interviewen, filmen, opnemen en mogelijk zichtbaar maken van vergelijkbare weerpatronen in relatie tot de sneeuwval en de bergculturen in Zuid-Afrika, Australië, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten en Canada. In maart 2008 zal ik een documentaire produceren met dezelfde titel.

Wetenschappelijke beoordeling

Beoordeeld door: Ghislain Dubois, Territoires, Environnement Conseil (TEC), Marseille, Frankrijk

Andrea laat één van de meest directe en zichtbare gevolgen zien van de klimaatverandering in Europa, en in de Alpenregio’s in het bijzonder. Volgens Martin Beniston zal “het aantal van nature sneeuwzekere gebieden afnemen van 666 tot 500 met een stijging van de temperatuur met of 1°C, tot 404 met een stijging van 2°C, en tot 202 bij +4°C”. Het leidt geen twijfel dat de klimaatverandering zal leiden tot een afname van de dikte en de duur van het sneeuwdek, in het bijzonder onder de 2000 meter hoogte.

De beperkte langetermijnobservaties waar we over kunnen beschikken, laten zien dat er een langzame afname is van het sneeuwdek, maar niet zo’n plotselinge terugval als Andrea beschrijft. De observaties van Andrea lijken een overschatting van de reeds in gang zijnde gevolgen van de klimaatverandering. Door maar twee jaren met elkaar te vergelijken (1996-1997 en 2006-2007) doe je geen recht aan de natuurlijke variëteit in de jaarlijkse sneeuwval. De winter van 2006-2007 was inderdaad dramatisch voor de ski resorts in de Alpen, maar de winter van 2005-2006 was compleet het tegenovergestelde, met veel sneeuw, op alle hoogtes, het hele seizoen lang. Als hij dat zou vergelijken met 1996, dan zou hij zeggen dat de situatie helemaal niet zo veel is veranderd.

Ik denk wel dat de observaties een goede indicatie zijn voor de potentiële klimatologische gevolgen voor de Alpen, maar het is niet helemaal consistent met de huidige stand van zaken.

Elsasser, H., Burki, R. (2002). “Climate change as a threat to tourism in the Alps.” Climate Research 20: 253-257.

Beniston, M., F. Keller, et al. (2003). “Estimates of snow accumulation and volume in the Swiss Alps under changing climatic conditions.” Theoretical and Applied Climatology(76): 125-140

Alle artikelen worden onderworpen aan een wetenschappelijke beoordeling door een lid van het Climate Witness Science Advisory Panel.

This story was translated by a Climate Witness volunteer translator