Climate Witness: José Luis Oliveros Zafra, Spain

Posté le 28 novembre 2005

José Luis Oliveros Zafra, a 46-year old Spanish farmer, lost 100 per cent of his leguminous and cereal crops because of this summers’ devastating droughts. As the weather becomes less predictable, agriculture in Spain becomes more difficult.

José Luis Oliveros Zafra woont in Villanuevo del Alcarduete, een stad in de regio Castilla - La Mancha in Spanje. Hij is landbouwer en net als vele andere boeren in de regio heeft hij veel schade ondervonden als gevolg van veranderingen in het klimaat. Het weer is steeds onvoorspelbaarder geworden, wat de landbouwactiviteiten bemoeilijkt heeft. José Luis is 46 jaar oud, getrouwd en vader van drie kinderen.

English | Deutsch | 日本語 | Italiano | Română | Dutch
Ik ben José Luis Oliveros Zafra en ik woon in Villanueva de Alcardete, een stad in de Castilla - La Mancha regio in Spanje.

Sinds ik 18 jaar ben, werk ik al op het land, maar de droogte dit jaar is de ergste die ik me kan herinneren. Het heeft de hele lente en zomer niet geregend en als gevolg van het gebrek aan water hebben we 100% van onze peulgewassen en graanoogst verloren. Boeren door het hele land zijn getroffen door de droogte.

Dit is ook niet de eerste keer dat we worden getroffen door klimaatverandering. We merken al jaren de gevolgen van het veranderende klimaat. Helaas zijn de problemen de afgelopen paar jaar veel erger geworden en we voelen nu ook de financiële gevolgen.

We kunnen onze landbouwcyclus niet aanpassen aan onverwachte vorstperiodes en hittegolven

Gedurende de laatste paar jaar is de seizoenscyclus veranderd: we gaan van de zomer rechtstreeks over naar de winter en vice versa. Het lijkt wel alsof de lente en de herfst gewoon helemaal zijn verdwenen. Deze veranderingen zijn zo plotseling dat ze serieuze consequenties hebben voor onze landbouwcycli.

We kunnen onze landbouwcyclus niet aanpassen aan al deze onverwachte periodes van vorst die op de meest ongebruikelijke momenten optreden, of aan de onverwachte hittegolven die veel eerder komen dan gebruikelijk.

Het lijkt wel alsof het weer gek is geworden: zomer en winter lopen door elkaar, als je, zoals dit jaar, sneeuw hebt in mei en extreme hitte in februari. Dat is gewoon niet normaal.

Toen ik 10 jaar oud was, liep er een beekje door de lager gelegen gebieden in mijn woonplaats. Ik ging daar altijd naar toe om te luisteren naar het gekwaak van de kikkers en om waterkers te zoeken, maar nu zijn er geen kikkers meer en er is geen beekje. En waterkers is nergens meer te vinden.

Mijn ouders en grootouders vertelden me vroeger wel eens over regenstormen in hun tijd, die wel tot twee maanden konden duren. Zelf kan ik me nog wel herinneren dat het wel eens twee tot drie maanden lang regende, non stop van september tot november.

Je kunt het klimaat niet meer terugdraaien naar wat het vroeger was – maar er is één ding dat je wél kunt doen.

Als het niet regent in het groeiseizoen, dan weet je dat het later ook niet meer zal regenen. De jaren gaan voorbij en het regent minder en minder en er is meer en meer droogte. Het wordt steeds warmer en we hebben steeds meer last van insectenplagen. Dit jaar was er een sprinkhanenplaag in Villatobos, een plaatsje hier vlakbij. Dat soort dingen komt normaliter alleen voor op Canarische Eilanden, maar wij zitten in het midden van het Iberisch schiereiland! Het is de eerste sprinkhanenplaag in de Castilla – La Mancha regio, voor zover ik weet.
Je kunt het klimaat niet meer terugdraaien naar hoe het was. Dat is intussen de trieste realiteit, of op z'n minst zoals wij, de Spaanse boeren, er tegenaan kijken.

Maar er is wel één ding dat je kunt doen en bij deze dring ik er bij je op aan om het te doen: schiet alsjeblieft op met het nemen van maatregelen om ervoor te zorgen dat de klimaatverandering minder abrupt verloopt. Als de veranderingen in dit tempo blijven komen, hebben we geen kans om ons eraan aan te passen.

Achtergrond

In 2005 ging Spanje door één van de ergste droogtes sinds het begin van de datavergaring 120 jaar geleden. In grote delen van het land werd het water op rantsoen gezet en in sommige streken namen de oogstopbrengsten af met 100%. Spanje heeft de EU toen om hulp gevraagd in de vorm van de levering van graan, omdat de Spaanse boeren niet genoeg konden verbouwen om aan de vraag te voldoen. Klimaatmodellen suggereren dat als de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen in het huidige tempo blijft doorgaan, dat in 2020 één op de twee zomers in Spanje waarschijnlijk net zo warm zal zijn als de recordzomer van 2003.

Spanje warmt sneller op dan andere delen van de wereld. Als de temperatuur wereldwijd met 2ºC stijgt ten opzichte van de temperatuur van vóór de industrialisatie, dan zal de temperatuur in het binnenland van Spanje waarschijnlijk gemiddeld 4 tot 5ºC stijgen.

In het midden van Spanje is het mogelijk dat er tot wel zes extra weken voorkomen met temperaturen van boven de 35ºC. De kustregio's van Spanje zouden wel twee weken van boven de 35ºC kunnen krijgen.
De Spaanse regering voorspelde in juni 2005 dat een derde van het land te maken zou kunnen krijgen met verwoestijning, omdat de klimaatverandering het verlies van de bovenste grondlagen als gevolg van overbegrazing alleen nog zou verergeren.

Wetenschappelijke beoordeling

Beoordeeld door: Professor Antonio Ruiz de Elvira, professor Toegepaste Natuurkunde, Universiteit van Alcala. Hoofd van het Wetenschappelijk Comité van het Europese Klimaatforum, Spanje

Het verhaal van Jose Luis Oliveros Zafra komt volledig overeen met de klimaatwetenschap en met de waargenomen huidige klimaatverandering als gevolg van antropogene emissies van broeikasgassen. Tegelijkertijd zijn sommige aspecten van de beschreven omstandigheden niet alleen het gevolg van klimaatverandering maar ook van de overexploitatie van de La Mancha aquifer, om water te winnen voor de bewatering van gewassen die niet van nature in dit deel van Spanje voorkomen, zoals maïs.

Alle klimaatmodellen voorspellen voor dit deel van het land dat de zachte, constante neerslag van de afgelopen 50 jaar zal worden vervangen door plotselinge stormen die meer dan 100 liter per dag uitstorten en dan de rest van de maand niets meer.
Mijn eigen berekeningen voor de neerslag in Spanje laten zien dat de het gemiddelde aantal dagen zonder regen in La Mancha is toegenomen van 48 in de periode 1951 – 1978 tot 64 dagen in de jaren 1979 – 2005.

Millan et al. 2005, “Climate feedbacks and desertification: The mediterranean model”, Journal of Climate, 18(5, 684-701.
Harding, Andrew E. 2006, “Changes in Mediterranean Climate Extremes: Patterns, Causes, and Impacts of Change”, University of East Anglia www.cru.uea.ac.uk/cru/pubs/thesis/2006-harding/MCE.0.pdf
M.J. Estrela, M. Millán, J. Miró, “Spatial and Temporal Variability in the Rainfall Regime of a Western Mediterranean Area (Valencia Region)”, Fundación CEAM, Paterna (Valencia) www.cosis.net/abstracts/PLC5/00107/PLC5-A-00107.pdf

All articles are subject to scientific review by a member of the Climate Witness Science Advisory Panel.

This story was translated by a Climate Witness volunteer translator