Climate Witness: Wyn Evans, UK

Posted on 21 July 2009

My name is Wyn Evans and I am a third generation farmer on 80 acres of farmland in Caerfai Bay, Pembrokeshire, West Wales. I also rent 88 acres, and produce milk, cheese, potatoes and some corn which are sold in our farm shop.

Mijn naam is Wyn Evans en ik ben al de derde generatie boeren op dit stuk land van ruim 300 m2 in Caerfai Bay, Pembrokeshire, West Wales. Daarnaast huur ik nog 400 m2 grond en produceer ik melk en kaas, verbouw ik aardappelen en een beetje mais en dat verkopen we allemaal in onze eigen boerenwinkel. We runnen bij ons bedrijf ook een camping, die nogal populair is gezien de ligging aan de prachtige kustlijn van Pembrokeshire. Sinds 1990 zijn wij een biologisch boerenbedrijf; om de klimaatverandering te lijf te gaan, heb ik een aantal duurzame energietoepassingen in gebruik genomen om zo de ecologische voetafdruk van onze boerderij te verkleinen.

English | Italiano | Русский | Dutch | Deutsch | Français | Português
Mijn familie bestaat al sinds 1929 uit landbouwers; zelf ben ik in 1967 begonnen met mijn boerenbedrijf, al ruim 40 jaar geleden dus. In die tijd heb ik in dit deel van Wales veel veranderingen gezien in de seizoenen en de klimatologische omstandigheden.
Vroeger waren sneeuwstormen in deze regio echt een probleem. Ik kan me herinneren dat toen mijn derde dochter werd geboren in februari 1978, dat de sneeuwstorm zo hevig was dat het onmogelijk was om mijn vrouw naar het ziekenhuis in Haverfordwest te brengen. Er zat toen niks anders op dan onze dochter thuis geboren te laten worden. Om het contrast aan te geven: afgelopen februari zaten we hier met onze vier kleinkinderen, allemaal zonder shirtje aan, aan het zwembad en op het strand – zo warm was het. En dat is gebeurd in een tijdsspanne van maar 30 jaar.

In het verleden was ik de sneeuw-coördinator voor de oude Milk Marketing Board (MMB) en er lagen 6 tot 8 zuivelbedrijven in mijn regio. In de maanden oktober en november zorgden de coördinatoren er samen met het bestuur voor dat er te allen tijde een melktanker beschikbaar was voor noodtransport. Maar in januari 1982 was de sneeuwval zo hevig dat we de tanker bij geen enkele boerderij konden krijgen. Natuurlijk moest ik zelf ook melken en mijn melk verkopen, dus heb ik mijn eigen container van 400-500 liter gevuld en in de achterbak van mijn Landrover gezet, en ben vervolgens achter een sneeuwschuiver aan gereden richting Haverfordwest. Ik was één van de weinigen die het was gelukt om via de weg de stad te bereiken, dus vroeg de plaatselijke winkelier me of ik ook nog een lading groente vanuit St David's naar de stad wilde brengen! Zo'n hevige sneeuwval hebben mijn vrouw en ik al zeker 15 jaar niet meer meegemaakt.

Een belangrijke reden voor mij om in 1991 op organische landbouw over te stappen, was de toename van periodes van droogte. In dergelijke periodes, zoals in 1976 en 1984, was er helemaal geen gras, de grond was gewoon kaal. Ik heb in die tijd veel kunstmest gekocht met hoge concentraties stikstof erin, om het gras te laten groeien. Maar als je veel oplosbare stikstof en andere oplosbare meststoffen gebruikt, voed je alleen de bovenste 5 à 6 centimeter van de bodem. Gras heeft geen dieperliggende wortels nodig, dus als het dan langere tijd droog blijft, zal het gras ook eerder afsterven. Sindsdien heb ik ontdekt dat een kilo stikstof alleen al door de productie ervan verantwoordelijk is voor een CO2 uitstoot van 6 kilo.
Dat is de reden dat ik geen kunstmest meer gebruik voor mijn gras en als gevolg daarvan is het gras resistenter geworden tegen klimatologische schommelingen, net als de oude grassoorten die een gevarieerdere genetische samenstelling hadden. Dit maakt het gras minder kwetsbaar in extreme weersomstandigheden dan de moderne grassoorten.

De hevige regenval van afgelopen zomer had tot gevolg dat de camping helemaal onder water kwam te staan. Er was zo veel en zo'n intense regenval dat de grond het niet kon verwerken. Het was de eerste keer sinds de opening van de camping in de jaren '70 dat er kampeerders kwamen vragen om een schep zodat ze een gracht om de tent konden graven!
Maar het zijn niet alleen de kampeerders die te kampen hebben met de overvloed aan water; de grond kan het ook niet aan. Ik heb de afwatering van mijn stuk land moeten verbeteren, omdat sommige stukken helemaal drassig waren geworden, wat mijn werk bemoeilijkt.

Als gevolg van de toegenomen neerslag heb ik maatregelen moeten nemen om te voorkomen dat grond wordt weggespoeld tijdens hevige buien. Dus heb ik besloten een anaerobe vergister voor biogas te installeren, met gebruik van koemest. Deze levert niet alleen bruikbaar biogas op, maar omdat de mest wordt teruggestort op het land en zich daar hecht aan de klei, ontstaat er minder vervuiling door het wegspoelen van de mest. Bovendien verbetert hierdoor de kwaliteit van de bodem, waardoor deze minder snel wegspoelt bij hevige regenbuien. Boeren uit deze regio hebben de laatste jaren veel ervaring gehad met het wegspoelen van hun kostbare grond als gevolg van hevige regenval. Ik kan me herinneren dat er op een ochtend een stroom met de omvang van een rivier over de velden liep, die uiteindelijk eindigde op de weg, waardoor mensen er bijna niet meer doorheen kwamen.

De afgelopen zeven jaar hebben de toegenomen windsnelheden schade veroorzaakt aan mijn aardappeloogst. Zes of zeven jaar geleden hadden we windvlagen van meer dan 100 km/uur, zonder regen, waardoor zout uit het zeewater op de aardappels werd geblazen. Het is prima om zout op een gekookte aardappel te doen, maar niet op een groeiende, want het zout zorgt ervoor dat de bladeren zich terugtrekken. Ook dit jaar bereikte de wind snelheden tot wel 120 km/uur. Dat weet ik omdat ik met mijn windturbine de windsnelheden in de gaten houd. Ik meet het niet elke dag maar wel bij harde wind.

Het is me ook opgevallen dat het oogstseizoen de laatste jaren langer is dan vroeger. Als ik terugdenk aan de jaren '40 en '50 dan waren de overgangen tussen de seizoenen duidelijker. Nu kunnen we in de winter lenteachtige omstandigheden hebben en andersom! Het klinkt misschien wat dom om dat zo te zeggen, maar de seizoenen zijn niet meer zo 'afgebakend' als vroeger. Wat me ook is opgevallen, zijn de grote verschillen in temperatuur van dag tot dag en van ochtend tot middag. Er zit soms wel 10 graden verschil tussen. Voor mij betekent dat meerdere lagen kleding uit doen en daarna weer aan, maar die arme koeien hebben toch geen idee wat er aan de hand is?! Moeten we onze wintervacht nou nog een paar dagen aanhouden of zullen we maar in de rui gaan?

Ik maak me in toenemende mate zorgen over de gevolgen die onze levensstijl heeft voor onze planeet. Het maakt niet waar je op de planeet woont, we delen allemaal dezelfde atmosfeer, dus ook als ik hier een beetje bespaar, helpt dat om te voorkomen dat iemand op een eilandje in de Stille Oceaan of in Bangladesh onder water verdwijnt. En dat terwijl hun ecologische voetafdruk vele malen kleiner is dan de mijne.

Volgens mij begon ik me zorgen te maken toen er in 1999 veel nieuwsberichten waren over klimaatverandering, in het bijzonder in de regio rond de Stille Oceaan, en over hoe deze eilanden binnen 100 jaar onder water zouden zijn verdwenen. Toen in 2001 mijn eerste kleinkind werd geboren ben ik erover gaan nadenken wat hún kleinkinderen ervan zouden vinden als hun overgrootvader geen actie had ondernomen om de klimaatverandering te voorkomen, zelfs als er voldoende signalen waren dat er iets moest gebeuren.

Dus als eerste begin heb ik de vergister geïnstalleerd – helemaal naar eigen ontwerp. Tot nu toe heeft hij de tand des tijds doorstaan en produceert hij energie ten behoeve van het warmte water in huis, voor de camping en voor het naverwarmen van het water van de zonneboiler dat we gebruiken om de melkmachine te steriliseren. Sindsdien heb ik een windturbine geïnstalleerd ten behoeve van de elektriciteitsvoorziening voor de camping, een warmtepomp om warmte te genereren voor de vergister en een zelfgebouwde koelruimte om de oogst in te bewaren.

De wei van de kaasfabriek wordt in de vergister ingevoerd en dit afvalproduct verhoogt de efficiency van de vergister binnen twee uur en dat effect duurt 24 uur. 100 Liter wei staat gelijk aan 3 liter olie.
Onze boerderij draait op hernieuwbare grondstoffen, waarbij het bijproduct van het ene de energie verschaft voor het andere. Als ik bijvoorbeeld kaas maak, dan gaat de wei de vergister in. En als er te veel wei is, dan is er genoeg biogas om de volgende lading kaas te maken én de fabriek te steriliseren. Er komt dan goede mest uit de vergister en de wind en de zon leveren ook hun aandeel. Met hernieuwbare grondstoffen heb je echt een goede mix nodig van alles wat jij nodig hebt in jouw situatie. Er zijn ook vast boeren die bijvoorbeeld een stroompje nodig hebben of iets anders dat ze kunnen gebruiken. Het is allemaal prima.

Ik haal veel voldoening maar ook soms ook wel frustratie uit het reduceren van onze ecologische voetafdruk. Het is waarschijnlijk de reden dat ik door ben gegaan met mijn landbouwactiviteiten. Ik vind het leuk om te vertellen over mijn ervaringen en om nieuwe dingen uit te proberen. Maar mijn werkzame leven nadert zijn einde en ik kan het op deze manier niet meer zo lang volhouden. Maar je kent de uitdrukking "leef alsof je morgen gaat sterven, maar boeren moeten onsterfelijk zijn".

Wetenschappelijke beoordeling

Beoordeeld door: Dr Clive Walmsley, Countryside Council for Wales, UK

De contrasterende weerbeelden in de winter die Wyn beschrijft, zijn tekenend voor de trend richting mildere winters met minder sneeuwval die we de afgelopen 30 jaar in het klimaat in Wales hebben vastgelegd. Alle seizoenen zijn warmer geworden en dat heeft geleid tot een aanzienlijke verlenging van het oogstseizoen in Wales, zoals Wyn op zijn eigen boerderij heeft gezien. Wetenschappelijke data doen vermoeden dat dit in Wales een groei van de agrarische productiviteit tot gevolg zal hebben, en ook in een groter gebied in Noord-Europa.

De ervaringen van Wyn met betrekking tot zowel de extreem droge zomers als de intense neerslag met overstromingen als gevolg, illustreren de mogelijke gevolgen van deze ontwikkeling. Er wordt voorspeld dat periodes van droogte in de zomer in de toekomst vaker voor zullen komen, met de bijbehorende consequenties voor de agrarische productiviteit, terwijl aan de andere kant de hevige neerslag in de winter in Wales vaker voor zal komen, en deze trend zal zich naar verwachting voortzetten. Wat Wyn schetst over de grote dagelijkse temperatuurverschillen kan niet worden gestaafd door wetenschappelijke gegevens, want de stijging van de gemiddelde minimumtemperatuur heeft juist tot gevolg gehad dat het verschil tussen de dagelijkse minimum- en maximumtemperatuur is afgenomen.

De wijze waarop Wyn een mix van duurzame technieken gebruikt is een prachtig voorbeeld van hoe boerenbedrijven hun uitstoot van broeikasgassen kunnen verminderen en afval kunnen gebruiken om de productiviteit van hun bedrijf te vergroten.

Meer informatie over de klimatologische trends zijn te vinden in Jenkins, G.J., Perry, M.C. en Prior, M.J. 2007, "The climate of the United Kingdom and recent trends", Met Office Hadley Centre, Exeter, UK.

Alle artikelen worden onderworpen aan een wetenschappelijke beoordeling door een lid van het Climate Witness Science Advisory Panel.

This story was translated by a Climate Witness volunteer translator